Dorpskerk Eelde

De hemel zo kloar, helder en blauw
een koperen hoan op de toren.
Met mörgenstond pril, de waarmte nog lauw
stait hij in t zunlicht te gloren
Bloaderen ritselen aingoal veur zich oet
mörgenlicht zichtboar, in roze op de roet
en achter de kerkroamen Gods woorden

De deur gait open, de preekstoul in zicht
oet kerktoren galmende klanken.
Het örgel begunt, het kerkvolk zingt met
op stoul en in herenbanken
De muren hail dik en de roamen zo hoog
de ingang bie deur   gemetseld in n boog
an t end domnee’s woord om te danken

Het peerd boven op kerk hoog in galop
de steunberen droagen de muren
De takken van bomen goan zacht hen en weer
met kraaien as noaste buren

Dij krazzen en kribben, binnen ain met de rest
verzoamelen twiegjes veur n hail nuver nest

dat ken zo wel doagenlang duren

Met ‘n zekere schroom luipen wij t grindpad op
van Leeuwen dij stond al te wachten
Een beetje nijsgierig   keek hij tou
wat of wij bongels hom brachten
Een stuk of wat munten ons trotse bezit
dij namen wie in ruil veur zien postzegels mit

der waren over ons zo gain klachten.

De lucht is gries, de wolken vol snij
de winter kan domnee bekoren
De kerstboom in kerk, straks t olle verhoal
de sloot bie zien hoes dichtgevroren
Een kind op heur klompies al tieden veur de deur.
verkleumd, moar zo bliede, op wangen een kleur

en  t hoantie wordt wit op de toren.

Zai kerk ais stoan sinds veertiende eeuw
‘n gebouw mit zien aigen verleden
Een deupvont mit doef ,n beschilderd koor,
de preekstoul gebruukt en betreden
Het volk dat ooit kwam langs t ol kerkepad
de kerk hèt altied zien weerdigheid had 

bezinning en troost tot op heden.

       origineel: Maries Efterår – Niels Hausgaard

                     tekst: Binie Bos-Harms

                                 ©2019

(lied gezongen bij de presentatie van het boek De geschiedenis van de Eelder Kerk op12 april 2019)